'Gemeenschappelijke Welvaart'[i] is al tientallen jaren een bekend begrip in China en wint snel aan belang. Op het 18e Partijcongres in 2012 werd Gemeenschappelijke Welvaart uitgeroepen tot het 'grondbeginsel' van het Chinese socialisme. China heeft zijn in 2012 aangekondigde doelstelling om extreme armoede tegen 2020 uit te bannen, bereikt.[ii] Dit jaar heeft president Xi Jinping de nadruk gelegd op het feit dat de Partij Gemeenschappelijke Welvaart wil bereiken. Het 14e Chinese vijfjarenplan, dat de periode 2021-2025 omvat, roept op tot een "actieplan" om tegen 2035 "solide vooruitgang" te boeken op weg naar gemeenschappelijke welvaart en tegen 2050 het doel "in wezen te bereiken".
Gevolgen voor het beleid
Gemeenschappelijke Welvaart draait in wezen niet om egalitarisme, maar om het verbeteren van het algehele welzijn van de bevolking, door te zorgen voor betere sociale voorzieningen en een sterker sociaal vangnet, het herverdelingsmechanisme te verbeteren en de inkomensongelijkheid te verkleinen.
De inkomensverdeling in China evolueert in belangrijke mate. Bijna 40 procent van de Chinese bevolking verdient nog steeds minder dan RMB (renminbi) 1.000 (~USD 155) per maand. In 2017 bevond ongeveer 30% van de Chinezen zich in de middeninkomensgroep.[iii] Hoewel er geen strikte definitie is, suggereren de middeninkomenscriteria van het NBS een jaarinkomen tussen 100.000 en 500.000 RMB (~15.500 tot 77.500 dollar) voor een gezin van drie personen. Het beleid van Gemeenschappelijke Welvaart wil het inkomen van lage-inkomensgroepen verbeteren, arbeiders beter beschermen, de middenklasse uitbreiden en de kosten en uitgaven op belangrijke gebieden zoals sociale ongelijkheid, zoals huisvesting, onderwijs en gezondheidszorg verminderen.
Grafiek 1: Inkomensverdeling in China per hoofd van de bevolking
De Chinese regering wil beleidswijzigingen doorvoeren om:
- Het gezinsinkomen en het arbeidsinkomen te laten groeien;
- De toegang tot openbare diensten, waaronder gezondheidszorg en onderwijs, te verbeteren;
- De kosten van levensonderhoud en de kosten van openbare diensten te verlagen;
- Het socialezekerheidsstelsel te versterken door de pensioen- en algemene welzijnsprogramma's uit te breiden;
- Het mechanisme voor de herverdeling van rijkdom te verbeteren door belastinghervorming en regelgeving - bijvoorbeeld door middel van een mogelijke hervorming van de inkomstenbelasting, de consumptiebelasting en de onroerendgoedbelasting;
- De ontwikkeling van de 'tertiaire distributie', d.w.z. liefdadigheid en schenkingen door bedrijven, aan te moedigen.[iv]
Regeringsdepartementen en bedrijven beginnen zich te roeren. In juni 2021 werd de provincie Zhejiang geselecteerd als testregio voor Gemeenschappelijke Welvaart. Een maand later kwam de regering van Zhejiang met een gedetailleerd plan voor de dag, waarin huishoudens met een modaal inkomen in het middelpunt van de samenleving werden geplaatst en kwantitatieve doelstellingen voor 2025 werden vastgesteld. Zo hebben Alibaba en Tencent elk toegezegd de komende jaren 100 miljard yuan (~16 miljard dollar) te investeren in de Gemeenschappelijke Welvaart. De oprichters van Pinduoduo, Meituan en Xiaomi hebben onlangs allemaal aan maatschappelijke projecten in China gedoneerd of hun giften verhoogd.[v]
Gemeenschappelijke Welvaart wordt een beleidsprioriteit die talrijke domeinen impacteert, met nieuwe regelgeving voor bepaalde sectoren. Wij verwachten dat het beleid om de inkomens van de huishoudens op middellange tot lange termijn te laten aangroeien, een positief effect zal hebben op de consumptiebestedingen. De staat zal normaal gezien nog nauwer betrokken geraken bij overheidsdiensten. In de afgelopen jaren hebben de vastgoedsector, de gezondheidszorg en het onderwijs ingrijpende veranderingen doorgemaakt. In de vastgoedsector zullen de langetermijnmechanismen voor schuldafbouw en een strak en doelgericht vastgoedbeleid naar verwachting worden voortgezet om de huizenprijzen te stabiliseren en de systeemrisico's te beperken. In de onderwijssector is de regelgeving de laatste tijd het meest ingrijpend veranderd, nu de regering publieke scholen aanspoort meer sociale verantwoordelijkheid te nemen om de uitgaven van gezinnen voor privébijlessen te beperken. In de gezondheidszorg zullen geneesmiddelen en medische verbruiksgoederen naar verwachting toenemen in het kader van het op volume gebaseerde inkoopbeleid (VBP) om de kosten van de gezondheidszorg voor de patiënten te drukken.
Gemeenschappelijke Welvaart zal bepalend blijven voor de risico's en kansen in deze belangrijke economie.[vi] Uit onze analyse blijkt dat de decarbonisering en de zelfvoorziening met geavanceerde technologie voor China beleidsdoelstellingen op lange termijn zijn. Onze voorkeur gaat uit naar sectoren die de wind in de zeilen hebben van het beleid, zoals nieuwe energie, groene technologie, nieuwe materialen, geavanceerde industrie en halfgeleiders.
We volgen groeiende risico's in sectoren die te kampen hebben met strengere of onduidelijke regelgeving of andere onzekerheden met argusogen op, zoals de vastgoedsector en het onderwijs. We kijken ook naar de onzekerheid op het gebied van gegevensbeveiliging en anticompetitieve praktijken in de internetsector. We zijn selectief in de gezondheidssector. Voor subsectoren van de gezondheidszorg die onder de VBP-inkoop vallen, alsook voor cosmetische chirurgie en digitale gezondheidszorg, verwachten wij strengere regelgeving. Volgens ons zullen er zich betere kansen voordoen in hoogwaardig medisch onderzoek, innovatieve geneesmiddelen, biotechnologie en ouderenzorg.
De beleidsprioriteit van China verschuift geleidelijk van het tempo van de economische groei naar de kwaliteit en de duurzaamheid van de economische groei. Naarmate het beleid inzake Gemeenschappelijke Welvaart verder vorm krijgt, zullen de regelgevingsrisico's en -kansen in de verschillende sectoren evolueren. We verwachten dat Gemeenschappelijke Welvaart en China's overige beleidsdoelstellingen op lange termijn grondig fundamenteel onderzoek zullen belonen.
[i] "Gemeenschappelijke welvaart" werd voor het eerst aangehaald door de Chinese Communistische Partij in 1950.
[ii] China definieert extreme armoede als een inkomen van minder dan 2,30 dollar per dag bij koopkrachtpariteit. De Wereldbank hanteert de drempel van 1,90 dollar per dag.
[iii] Nationaal Bureau voor de Statistiek van China, NBS
[iv] 'Primaire distributie' wordt gedefinieerd als salaris en lonen, 'Secundaire distributie' is belastingen, en 'Tertiaire distributie' bestaat uit liefdadigheid en giften.
[v] CNBC. China’s Tech Giants Pour Billions into Xi’s Vision of ‘Common Prosperity’. 5 september 2021 https://www.cnbc.com/2021/09/03/chinas-tech-giants-pour-billions-into-xis-goal-of-common-prosperity.html Bekeken op 1 oktober 2021.
[vi] 35% van de MSCI Emerging Markets USD NR index per september 2021
